سلام بـه همـه
امیدوارم که خوب باشید
در ایـن نوشتـه کوتاه قصد دارم بـه شما بگم که ما مردم دهستان خسروشیـریـن، بـا بچههای خوب شاهنشین و رفقای گل محمّـدآبادی، یا حتّـیٰ خیـلی دیگر از دوستانی که گاه و بیگاه نوشتههای وبسایت و یا اینستاگـرام خسروشیـریـن از دریچـه دوربین رو دنبال میکنند، احتیاج بـه داشتن یـک جای پای محکم در فضای مجازی ایـن روزها دارند. حقیقتاً شایـد بیش از اون چیزی که تصور کنید فضای مجازی همـه ابعاد زندگی ما رو تحت تاثیر قرار داده و زندگی داره بـه سمت و سویی میره که هیچ شباهتی بـه حتّـیٰ پنـج سال قبل هم نخواهد داشت. چیزی که باعث شد من ایـن مطلب رو بنویسم، ابتکار عمل دو روز پیش برای راهاندازی کارزاری برای جمعآوری امضـاء برای احداث سالن ورزشی در روستا بـود. میدونم، خیلیهاتون از جمـله خان اوسهکوشکو و جنیفر لوپز و بقیه بچههای کول و بامزه که همـه دنیـا رو بـه قوزک پـا گرفتـن و از کوزه شکسته گرفتـه تا ترک دیوار، بـه همـه چیـز میخندند، الان میگن، «ای کارل هیچ فویدهای نداره»! بر فرض اینکه ایـن حرف حتّـیٰ درست باشه، پس چاره چیه؟ بـایـد چـه کرد؟ بـایـد رفت زیر پستهای دیگران و مقامات و مسئولین کامنتهای طنز بـه زبان لری گذاشت؟ بـایـد دستجمعی بـه صفحات افراد مشهور حمـله کرد؟ بـایـد بد و بیراه گفت؟
حرفم اینه که طنز و شوخی و خنده فوقالعاده است. در همـه فعالیتهای مجازی هم که خـود من درباره خسروشیـریـن داشتهام، طنز و شوخی جزء لاینفک همـه محتوای تولید شده بـوده؛ از خاطـرات که نقل کردم تا شعربازی که گاهی بـه زبان خودمانی انجـام میدم، امّـا رفقا، حضرت خان اوسهکوشکو، جنیفر جان، خان عمو جان، از قدیم گفتند، هر سخـن جـایـی و هر نکتـه مکانی دارد! بـه لطف حمایت شما از ایـن کارزار، بـه زودی در شبکههای اجتماعی منتشر خواهد شد و هزاران آدم دیگر صدای ایـن درخواست را خواهند شنید و یکی از کسانی که ایـن صدا را خواهد شنید، جناب زارع، نماینده فعلی در مجـلس شـورای اسـلامی خواهد بـود.
واقعیّت اینه که خسروشیـریـن از دریچـه دوربین تنها مجموعهای بـوده که در تمام سالهای گذشته بـه صورت مستمر حضور داشته و امروزه بخش قابل توجّهـی از تصاویر و محتوایی که درباره روستا در فضای مجازی در گردش است، از محتوای تولیدشده در سالهای اخیر در ایـن مجموعه بـوده است. تلاش من ایـن بـوده است که خسروشیـریـن از دریچـه دوربین رو بـه رسانه خسروشیـریـن تبدیل کنیم و من فکر میکنـم بـا کمک و حمایت از شما میتونیم ایـن کار رو بـه خوبی انجـام بدیم.
در تمام مدت ۱۶ سال گذشته تلاش مجموعه خسروشیـریـن از دریچـه دوربین، که از برآیند تعامل من بـا تکتک مردم و گفتگوهایی که بـا همـه داشتهام، عکسهایی که گرفتهام، و البتـه عکسهایی که شما برای من میفرستید، بـه وجـود آمده است، ایـن بـوده که صدای همـه در فضای مجازی باشد و همـه ایـن نکتـه رو تأییـد میکنید که ایـن مجموعه خالی از هرگونه گرایشات قومیقبیلهای و فامیلگرایانه و غیره است و گرایشات و تمایلات شخصِ من بـه عنـوان نویسنده و تهیهکننده مطالب، بـه ندرت در سمت و سوی اصلی مطالب تاثیر داشته.
نکتـه آخر و مهـم دیگـه اینه که «خسروشیـریـن از دریچـه دوربین» هیچوقت اهداف اقتصـادی نداشته؛ یعنـی هرگز هدف ایـن نبوده که بـا جذب فالوورهای بیشتر بـه عرصه تبلیغات و غیره وارد شد؛ «خسروشیـریـن از دریچـه دوربین» یـک فضای واقعـاً غیر انتفاعی بـوده است و ایـن ویژگی رو تا پایان حفظ خواهد کرد. بنابراین، منفعت جمعی همـه ما مردم در ایـن است که از ایـن مجموعه حمایت کنیم و بـا تقویت ایـن بستـر، صدایی رساتر در فضای مجازی داشته باشیم. از ایـن ظرفیّت میشه در مواقع و موقعیتهای مختلف هم استفـاده کرد. مثـلاً خیـلی راحت میشه بـا نماینده صحبت کرد، حتّـیٰ دکتـر زارع رو دعوت کرد که بـه صورت زنده بـا حضور در بستـر اینستاگـرام، بـه طور زنده بـا مردم صحبت کنه! الان واقعـاً دوره سفـر شهـر بـه شهـر شایـد تمام شده باشه!
از همـه رفقایی که در تمام ایـن مدت بـه ارتقای کیفیت محتوای تولیدشده در ایـن مجموعه کمک کرده و کمبودها و خطاها رو گوشزد کردند تشکر میکنـم. البتـه که همـه کمبودها و ایرادها متوجه اینجانب است.